[Fic high school DxD]ฉันจะบุกเบิก...เส้นทางของฉันเอง!

นี่มันเรื่องอะไรกัน…

ภาพของพี่ชายที่เอาตัวมาบังการโจมตีปริศนา ได้ปรากฎสู่สายตาของเธอ 

“พี่คะ!?”

“เซโอะ…ปลอดภัยดีสินะ..”

นี่มันเรื่องอะไรกัน…

‘นี่…ฟังฉันนะ…เธอจะลืมทุกอย่าง…ทั้งเรื่องของตัวเอง…ทั้งเรื่องราวที่ผ่านมา…เธอจะลืมทั้งหมด’

เสียงที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนได้ดังขึ้นมาในหัวของเธอ มันทั้งน่ารังเกียจ และน่าคิดถึง 

‘แต่เธอจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้เด็ดขาด…เรื่องที่เธอ..เป็นผู้ปกป้อง’

ใยแมงมุมในหัวเธอได้ขาดออก ณ ตอนนั้น 

“ใช่…ฉันคือผู้ปกป้อง!”

“แต่ทำไม ฉันถึงปกป้องพี่ไม่ได้?”

ความคิดหลากหลายอย่างตีกันมั่วในหัวของเธอ ทั้งความเศร้า ความสับสน หรือแม้แต่ความสิ้นหวัง 

“หืม? มีมนุษย์ที่สามารถเข้ามาในเขตแดนนี้ได้ด้วยแหะ เอาเถอะ ยังไงก็เป็นแค่มนุษย์”

ชายที่มาพร้อมกับปีกสีดำสนิท แต่งตัวมิดชิด เขาได้กางปีกของตนออก เพื่อสร้างความหวาดกลัวให้แก่มนุษย์ตรงหน้า มนุษย์ที่ไร้พลัง ไร้ความสามารถ ก็แค่โชคดีที่เข้ามาในเขตแดนเวทของเขาได้ เขาจะไม่มีความปราณีใดๆ 

หอกแสงได้ปรากฎขึ้นในมือของชายปีกดำคนนั้น 

‘นี่ฉัน…จะตายงั้นหรอ?’

“เซโอะ!…หนีไป!!”

ผู้เป็นพี่ของตนตะโกนออกมาเพื่อบอกให้น้องสาวหนี แต่ตัวน้องสาวนั้นได้แต่ตัวแข็งถื่อเพราะความสับสน พี่ชายทีี่เห็นดังนั้นจึงได้ใช้ร่างกายที่หายใจโรยรินดันตัวของน้องสาวออกไปจากระยะการโจมตีของชายปีกดำ

‘เอ๋? ทำไมพี่ถึงไปอยู่ตรงนั้น? ไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจอะไรเลยซักอย่าง…แต่ว่า…แต่ว่า!’

ภาพของหญิงสาวผมสีชมพูถือธนูคอมพาวน์กำลังจะโดนลำแสงโจมตีได้เข้ามาในหัวของเธอ มันทำให้ความรู้สึกอยากปกป้องมันพุ่งทะลุสามัญสำนึก ความเร็วของเธอเพิ่มขึ้นอย่างผิดมนุษย์ พุ่งเข้าไปบังการโจมตีของชายปีกดำที่กำลังจะเข้าตัวของพี่ชายของเธอ ทำให้หอกแสงของชายปีกดำพุ่งเข้าเต็มอกของเธอ เป็นตำแหน่งของหัวใจพอดี 

“เซโอะะะะะะ!!!!?!?!?!?!”

………………………………………………………………